Yıllarca
aç kaldım. Koca bir şehirde yapayalnız... Ama beni isyana sürükleyen açlıktan
çok tek oluşumdu. Aç ve tek olmak. Gurbet ve açlık... Bu şehrin kaldırımlarında
bir başka aç Cemil Meriç hiçbir zaman dolaşmamıştır diye düşünürdüm... Ben,
düşünen, okuyan ve temsil ettiği, temsil ettiği sandığı beşerî değerleri
lekelemek için aç kalmağa, açlıktan kıvranmağa razı olan adam...
********************
...Herkes
uyumakta, o ise bazen bir iskemleye, bazen bir büfeye çarparak kütüphanesinin
kapısını bulmaktadır... Kapıyı açar, sessizce içeri girip kapar ve kütüphaneye
yönelerek, rafları bulur, kitapları parmakları ile okşar, rastgele birini
seçerek, içini açar ve başını sayfalara gömerek, hüngür hüngür ağlar. Kader,
onu mağlup etmiştir…
Cemil Meriç
Renk
Kodu: C:100 M: 0 Y: 22 K: 0
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Ne güzel kelimeler onlar... Parmaklarınıza sağlık...