Gitme, Sonbahar Oluyorum, Sonrası Hiç

168. Gün (Gitme, Sonbahar Oluyorum, Sonrası Hiç )

Yağmurlar yağmaya başladı Bodrum’da… Uzun zamandır bekliyordum yağmasını… Uzun ve oldukça da sıcak geçen aylardan sonra havanın serinlemesi beni mutlu etti diyebilirim. Sonbahar yüzünü göstermeye başladı. Ne zaman sonbahar gelse hep aynı şiir dolanır dilime… Sonbaharın, hüznü kucaklayan o matem başlangıcı havası etkilemiştir beni hep… Göze çarpan doğadaki değişim ise hüzünle karışık duygular yaşatır insana… Bu yüzden sizde okuyun istedim bu güzel şiiri…

Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
Ağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarını
Neden akşam oluyorum tren kalkınca
Kırlangıçlar birdenbire çekip gidince
Mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
Öyle çok acımasız ki, öyle birdenbire ki
Az önceki çiçekler nasıl da diken diken
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

O sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik, bitti
O elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti
Artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz
Günler devlet alacağı, yıllar bir kadehçik buzlu rakı
Oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı
Kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı
Nerde şimdi, nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğu
Gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

Hasan Hüseyin Korkmazgil

Renk Kodu: C: 46 M: 100  Y: 0 K: 13

Gitme, Sonbahar Oluyorum, Sonrası Hiç